Ο ΔΣΕ ΠΑΛΕΥΕ ΓΙΑ ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ, ΕΙΡΗΝΗ ΚΑΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, Η, ΓΙΑ ΤΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ;

Με σειρά άρθρων στον Ριζοσπάστη συνεχίζεται η παραχάραξη της Ιστορίας του ΚΚΕ, με στόχο να υπηρετήσει την σημερινή αριστερίστικη και αδιέξοδη γραμμή της ηγεσίας του.
                Παρουσιάζουν την ίδρυση και την δημιουργία του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας (ΔΣΕ), αποσιωπώντας προκλητικά τα αίτια και τους σκοπούς για τους οποίους δημιουργήθηκε, τις καταγεγραμμένες αποφάσεις των οργάνων του ΚΚΕ, την πολιτική του πρόταση και την γραμμή πάλης που προέβαλλε.  

Προβάλλουν μια «ιστορία» «ραμμένη» πάνω στην σημερινή τους πολιτική πρόταση, με στόχο την παραπλάνηση των μελών , των οπαδών και του λαού, ώστε να πιστέψει ότι ο αγώνας του ΔΣΕ ταυτίζεται με την σημερινή πολιτική τους!.    

  Ας δούμε τι λέει σήμερα η ηγεσία του ΚΚΕ. Διαβάζουμε στον Ριζοσπάστη της 28ης Φλεβάρη 2016 σελίδα 17:

   

 « ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΤΗΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΤΟΥ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΓΙΑ ΤΑ 70ΧΡΟΝΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ ΕΛΛΑΔΑΣ (ΔΣΕ) 1946 – 1949»

  … «Η αστική τάξη και οι συνοδοιπόροι της συκοφαντούν και διαστρεβλώνουν τον αγώνα του ΔΣΕ, επειδή ξέρουν καλά ότι αντιπροσώπευε την ανώτερη μορφή πάλης, σε περίοδο που αντικειμενικά διεξαγόταν ταξική σύγκρουση για το «ποιος - ποιον», για την εξουσία. Τον πολεμούν, γιατί έχουν κάθε συμφέρον να αποκρύπτουν από το λαό την πηγή κάθε αδικίας, δηλαδή την αντίθεση κεφαλαίου - μισθωτής εργασίας. Έχουν συμφέρον να παρεμποδίζουν τις εργατικές και λαϊκές δυνάμεις από το να συνειδητοποιήσουν την αναγκαιότητα και την επικαιρότητα του σοσιαλισμού»... 

Τι σημαίνουν όλα αυτά;.

Σημαίνουν ότι ο ΔΣΕ πάλευε για το Σοσιαλισμό!. Ότι ο αγώνας του ΔΣΕ ήταν ξεκάθαρα αγώνας για την σοσιαλιστική εξουσία, την λύση δηλαδή της αντίθεσης κεφαλαίου-εργασίας. Είναι όμως αυτή η αλήθεια;.

Ας δούμε τι λέει η απόφαση της 2^ης Ολομέλειας της ΚΕ του ΚΚΕ που συνήλθε  στην Αθήνα στις 12-15 Φλεβάρη του 1946 αντιγράφοντας ένα μέρος της απόφασης.

Στις 12-15 Φλεβάρη του 1946 συνήλθε στην Αθήνα η 2^η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ με Θέμα: «Η κατάσταση στην Ελλάδα, τα προβλήματα του δημοκρατικού αγώνα και τα καθήκοντα του ΚΚΕ» με εισηγητή τον Νίκο Ζαχαριάδη. Στην απόφαση της Ολομέλειας το Κόμμα καθόριζε την πολιτική του πρόταση, και έβαζε συγκεκριμένα καθήκοντα και στόχους πάλης, όπως καταγράφονται στο παρακάτω απόσπασμα της απόφασης.  

..… «Στην Ελλάδα δεν υπάρχει σήμερα Δημοκρατία και εθνική ανεξαρτησία. Για το λαό της Ελλάδας, ο μόνος δρόμος που μένει, είναι πιο ενωμένα, πιο πειθαρχικά, πιο αποφασιστικά να παλέψει παλλαϊκά, πανδημοκρατικά για το ψωμί, τη ζωή, τη λευτεριά, τη Δημοκρατία και την εθνική ανεξαρτησία του. Δεν μας μένει παρά να διαλέξουμε: Είτε θα ζήσουμε δούλοι στον ντόπιο φασίστα και εκμεταλλευτή και στην ξενική κατοχή, είτε θα παλέψουμε λεύτεροι, θα νικήσουμε και θα στηλώσουμε ανεξάρτητη, λεύτερη και δημοκρατική Ελλάδα. Η 2^η Ολομέλεια της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ διακηρύσσει, ότι το έργο της  Δημοκρατίας και της Εθνικής Ανεξαρτησίας είναι έργο του λαού της Ελλάδας, που για να το φέρει σε τέλος πρέπει να παλέψει σκληρά, ενωμένα, παλλαϊκά, αποφασιστικά, όπως στα 1940-1945….(ΚΚΕ επίσημα κείμενα τόμος 6^ος. σελ 174-175 εκδ. ΣΕ).

….Το ΕΑΜ, εμπνευστής και δημιουργός της Εθνικής Αντίστασης και της απελευθέρωσης της χώρας απ’ τον χιτλεροφασίστα κατακτητή, έχει πρωταρχικό καθήκον να συνεχίσει την ακούραστη δουλειά του και να κάνει όλα όσα εξαρτιώνται απ’ αυτό για να εξασφαλίσει στην Ελλάδα την ομαλή δημοκρατική εσωτερική εξέλιξη. Ο δρόμος αυτός είναι μοναδικός, που ανταποκρίνεται στα συμφέροντα του λαού, της Ελλάδας, της Δημοκρατίας και της ειρήνης. Το πιο άμεσο και επιτακτικό καθήκον προς την κατεύθυνση αυτή είναι να συνενωθούν σε ένα πανδημοκρατικό εθνικό μέτωπο όλες οι δημοκρατικές δυνάμεις, που θέλουν ΤΗ ΛΑΪΚΗ ΕΠΙΒΙΩΣΗ, ΤΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ ΚΑΙ ΛΕΥΤΕΡΙΑ. (ΚΚΕ επίσημα κείμενα τόμος 6^ος. σελ 176-177)

 … «Δύο μόνο μέτωπα υπάρχουν σήμερα στην Ελλάδα. Πρώτο:

ΤΟ ΜΕΤΩΠΟ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ, όπου ανήκουν όλοι οι εκμεταλλευτές και δοσίλογοι και δεύτερο: ΤΟ ΜΕΤΩΠΟ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑΣ, όπου ανήκει όλος ο λαός.. (ΚΚΕ επίσημα κείμενα τόμος 6^ος. σελ 178)»…

 Η απόσταση ανάμεσα σε αυτά που λέει σήμερα η ηγεσία του ΚΚΕ και σε αυτά που πίστευε και αγωνιζόταν το ΚΚΕ τότε είναι χαώδης.

 Εδώ φαίνεται ποια πολιτική συσπείρωνε το λαό κοντά στο ΚΚΕ, ποια πολιτική πάλευε με το όπλο στο χέρι και ποια πολιτική σήμερα φέρνει το ΚΚΕ σε αυτήν την κατάσταση, απομονώνοντας το από το λαό, με το να παρουσιάζεται υπέρ-επαναστατική στα λόγια αλλά στην πράξη ακίνδυνη στους ξένους ιμπεριαλιστές και τα ντόπια τσιράκια τους, οι οποίοι τσακίζουν το λαό ανενόχλητοι.
  

Ο καθένας ας βγάλει τα συμπεράσματα του.                                                                              

                                                         

                                                                                                         Jakob Sverdlov

 Αθήνα  17-Ιούνη-2016